ΣΙΓΚΕΛΛΩΣΗ

Η σιγκέλλα (Shigella) είναι ένα gram-αρνητικό βακτήριο της οικογένειας των Εντεροβακτηριοειδών. Το βακτηριακό αυτό γένος περιλαμβάνει τέσσερα είδη ή οροομάδες: την S. dysenteriae (Ομάδα Α), την S. flexneri (Ομάδα Β), την S. boydii (Ομάδα C) και την S. sonnei (Ομάδα D), η οποία είναι η πιο ανθεκτική στο περιβάλλον και αποτελεί το πιο συχνό αίτιο σιγκέλλωσης στον αναπτυγμένο κόσμο.

Τα περισσότερα άτομα που μολύνονται αναπτύσσουν διάρροια, πυρετό και κράμπες στο στομάχι. Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως μία με δύο ημέρες μετά την έκθεση στο βακτήριο. Η διάρροια είναι συχνά αιματηρή, ενώ τα κόπρανα μπορεί εκτός από αίμα να περιέχουν και βλέννα. Η σιγκέλλωση συνήθως υφίεται σε πέντε με επτά ημέρες. Σε ορισμένα άτομα, κυρίως σε μικρά παιδιά και σε ηλικιωμένους, η διάρροια μπορεί να είναι τόσο έντονη που να απαιτείται η νοσηλεία του ασθενούς στο νοσοκομείο. Μια σοβαρή λοίμωξη με υψηλό πυρετό μπορεί επίσης να συνοδεύεται από σπασμούς σε παιδιά μικρότερα των δύο ετών. Σε ορισμένα άτομα η σιγκέλλωση δεν προκαλεί
καθόλου συμπτώματα, ωστόσο τα άτομα αυτά μπορούν και μεταδίδουν το βακτήριο σε άλλους.

Σιγκέλλες βρίσκονται στα τρόφιμα, το νερό, τα ενδύματα, το δάπεδο, τα εσώρουχα κ.α. τα οποία μολύνονται με κόπρανα (χέρια και μύγες που μολύνονται από κόπρανα). Ο κυριότερος τρόπος μόλυνσης με Σιγκέλλα είναι η άμεση μετάδοση με τα χέρια από άτομο σε άτομο και η έμμεση μόλυνση με τη μεταφορά μικροβίων των σιγκελλώσεων από τις μύγες στα τρόφιμα και τα ποτά όπως γάλα, φρούτα, παγωτά, λαχανικά. Αυτά μπορούν να μολυνθούν και από μολυσμένα χέρια και έτσι συντελούν στην εξάπλωση της νόσου. Ο κυριότερος τρόπος μόλυνσης στις τροπικές και ζεστές χώρες είναι τα έντομα.

ΠΗΓΕΣ:

www.keelpno.gr

Κουτής Χαρίλαος, "Ειδική Επιδημιολογία", Τόμος Α, 1998